|
|
| Line 19: |
Line 19: |
| | [[So_it_goes]] | | [[So_it_goes]] |
| | | | |
| − | ===== ''Beschrijving'' ===== | + | ===== ''Stills'' ===== |
| − | | + | <gallery> |
| − | Deze in situ installatie werd gerealiseerd in januari 2014 ter gelegenheid van de 2de verjaardag van het initiatief 2m3. 26 kunstenaars werden gevraagd om een interventie of performance uit te werken van maximum 3 minuten. Deze werden opeenvolgend getoond. Dit event vond plaats op de 11de verdieping van een verlaten kantoorgebouw te Brussel.
| + | 4Y2A1598.jpg |
| − | | + | 4Y2A1570.jpg |
| − | So it goes… vond plaats in een gang die de verschillende ruimtes verbond. Bepaalde lamellen van het bestaande systeemplafond, typisch voor dit soort kantoorgebouwen, werden uitgerust met electromagneten, zodat ze gecontroleerd kon vallen. Op een onbestemd moment, tussen twee performances in, werd de installatie geactiveerd. ( Er was enige regie om ervoor te zorgen dat het veilig was vooriedereen ) Het scenario was heel eenvoudig en de ganse actie duurde niet langer dan twee minuten.
| + | </gallery> |
| − | Eerst vielen enkele lamellen met kortetussenpozen om de aandacht van het publiek te trekken. Daarna kwam een grootdeel van het plafond naar beneden. Min of meer op het einde van deze actie ging het ganglicht uit. Vervolgens volgde een luide ''chime''. Veranderend gekleurd licht viel door de ontstane opening binnen en verlichtte de ravage in de gang.
| |
| − | | |
| − | Een registratie van dit event is te bekijken via volgende link: https://vimeo.com/85600141<br>
| |
| − | Een tweede opname, gemaakt in een lege ruimte, is te bekijken via volgende link : https://vimeo.com/104457698
| |
| − | | |
| − | ===== ''Inspiratie'' =====
| |
| − | De titel van het werk en de begeleidende quote zijn van een Tralfamadorian, een buitenaards wezen dat zich richt tot Billy Pilgrim, het hoofdpersonage in ''Slaughterhouse 5'' van ''Kurt Vonnegut''. Billy Pilgrim is losgeraakt van de tijd. De gebeurtenissen die zijn leven uitmaken, beleeft hij op een niet lineaire manier. Hij beleeft verleden, heden en toekomst door elkaar, net zoals een Tralfamadorian. Hierdoor heeft hij geen vat op de werkelijkheid, hij kan alleen ondergaan wat hem overkomt. Dit maakt hem machteloos over al wat het huidige ogenblik brengt en de implicaties ervan voor de toekomst. Maar de Tralfamadorian stelt hem gerust :
| |
| − | | |
| − | ''"All time is all time. It does not change. It does not lend itself to warnings or explanations. It simply is. Take it by the moment, and you will find that we are all, as I've said before, bugs in amber."''
| |
| − | | |
| − | Een sterk contrast met het beeld dat Douglas Rushkoff schets in zijn boek Present Shock. Door de zogenaamde technologische realtime shift leven we in een continue geactiveerd “nu”. Alles staat altijd aan. In een krampachtig poging dit nu te vatten, trachten we 'in het moment' te leven door te reageren op een constante stroom van inputs, impulsen en updates. We laten ons echter leiden door signalen die van de periferie komen, waardoor we geen oog hebben voor de zaken die echt voor of na ons liggen en er toe doen. De mogelijkheid om te plannen, om naar iets toe te werken, of een doel te hebben, wordt ondermijnd door de noodzaak te reageren op externe factoren die ons ten alle tijden verstoren. We staan niet sterk verankerd in het heden. We verkeren in een staat van 'Present Shock'.
| |
| − | | |
| − | In zijn installatie “Day out of time” stelt Pierre Huyghe een “acte gratuit” voor. Een handeling om tijd als product te weerstaan, om het moment te ervaren en grip te krijgen op het heden.
| |
| − | | |
| − | [[File:Dayoutoftime.jpg]]
| |
| − | | |
| − | ===== ''Situering'' =====
| |
| − | So it goes... past in een reeks waarin tijdsbeleving en de ervaring in de ruimte een grote rol spelen. Waarbij de betrachting is, de tijd voelbaar te maken, een moment in de tijd te grijpen of te intensifiëren. Eerdere werken binnen dit kader gerealiseerd, zijn : [[Time is a technology]] en [[2m3]].
| |
